Il fait froid à Montréal
Door: Marijn
Blijf op de hoogte en volg Marijn
02 December 2007 | Canada, Montréal
Bonjour mes amis, ça va bien ??
Tabarnacle! Het is alweer bijna twee maanden geleden dat ik een teken van leven heb gegeven. En nee, ik ben jullie zéker niet vergeten maar wat gaat de tijd snel hier!! Laat ik gewoon maar verder gaan waar ik de vorige keer gebleven was: 2 oktober, mijn verjaardag.....
Had ik er van tevoren misschien wel een beetje tegenop gezien, de dag zelf was bijzonder geslaagd: een huis vol met m’n nieuwe vrienden en een feestje op de Amerikaanse manier: iedereen neemt zelf wat mee. Voor je het weet kom je dus om in de meegebrachte wijn, het bier, de zelfgemaakte verjaardags-cakes en ‘tig zakken chips. M’n vrienden van de rechten-faculteit hadden geld bij elkaar gelegd en samen een super-de-luxe squash-racket voor me gekocht, inclusief de bijbehorende ‘goggles’: verplicht en bovendien reuze charmant :-) Onder het gezang van het alternatieve Australische volkslied, de “True-Blue” werd er een toast uitgebracht en was ik officieel 22!
Tja, en wat doe je dan hè, als 22-jarige.... hé: wat dacht je van met een bus vol Internationale studenten naar Toronto en de welbekende Niagra Falls?? Strak plan! Toronto is de grootste stad van Canada, de hoofdstad van Ontario en het kloppende zaken-hart van het land. Maar eerlijk gezegd, kwa sfeer kan het nog niet eens bijna tippen aan Montréal: alles is er eenvoudigweg groot, hoog en modern. Na een rondleiding door de stad, een klim naar de top van ’s werelds hoogste vrijstaande gebouw (the CN-tower), een bezoekje aan de University of Toronto en een afzakkertje in China-town maakten we ons op voor de reis naar “the Falls”.
De Niagra Falls, die ik van tevoren hoog op mijn verlanglijstje had gezet, maakten de kleine teleurstelling van Toronto helemaal goed: amazing!! De misschien wel meest bekende en mooiste watervallen ter wereld bestaan uit twee delen: op Amerikaans grondgebied liggen de (jaja, je raadt het al) “American Falls” en 100 meter verder liggen de Canadese “Horseshoe Falls”. Uiteraard is het in Niagra Falls één grote toeristen-kermis en kun je er de gekste dingen ondernemen, maar een tochtje er dwars doorheen met de “Maid of the Mist”-boot was wel het aller-gaafste én natste!
Een vriendin nodigde ons ‘s middags bij haar ouders uit, die in Niagra Falls wonen. Na heerlijk verwend te zijn met een kalkoen-schotel, het was immers Thanksgiving die dag, en weer met een stel droge kleren zijn we ‘s avonds naar de lichtshow wezen kijken en teruggereden naar Toronto. Thanksgiving is een van die typisch Noord-Amerikaanse dingen die (nog) niet overgewaaid zijn naar Europa, Halloween is een ander voorbeeld. In principe is het één avond per jaar, maar uiteraard hebben we zowel de “avant-feestje” als de “apres-feestjes” niet voorbij laten gaan :-)
Mijn twee huisgenoten, Carole uit Strassbourg en Dom uit Sydney, zijn inmiddels allebei vertrokken en na een kleine zoektocht deel ik het apartement nu met Dorrit, een enthousiaste politicologie-studente uit Amsterdam en Charlie, een undergraduate-student uit Massachusetts, met wie ik het beide erg goed kan vinden. Charlie, die een jaar in Italie heeft gewoon, zorgt naast heerlijke maaltijden voor het nodige vermaak en schijnt zich prima op zijn gemak te voelen tussen twee maffe Hollanders en Dorrit is behoorlijk druk met de Internationale studenten-vereniging, ze is sportief en zorgt voor een goede balans in “Huize Clark”, kortom: primaas! Elke maandag geef ik trouwens samen met Dorrit Nederlandse les aan een groepje Internationale studenten die allen om verschillende redenen de toch wel ingewikkelde Nederlandse taal willen leren. Op deze manier draag ook ik mijn steentje bij aan het overdragen van de Nederlandse cultuur in het buitenland. Oh ja, vorige week heb ik in mijn Franse presentatie gesproken over enkele traditionele Hollandse sporten en spelen. Vol aandacht en enige verbijstering luisterde mijn klas hoe ik met gepaste trots uitweidde over het welbekende Beugelen, het Fierljeppen en het wellicht wat minder bekende, maar zeker zo interessante Zwientie Tikken, hahaha!
Het squashen voor het McGill-team is natuurlijk ook gewoon verder gegaan: we trainen drie keer per week gezamelijk en daarnaast speel ik zelf zo’n twee à drie dagen per week wedstrijden. Gewapend met mijn splinter-nieuwe racket heb ik geprobeerd om bij de top-6 van mijn team te geraken en me te kwalificeren voor een groot toernooi in Kingston, maar helaas heb ik het met mijn 8ste plaats nét niet gered. Wel heb ik een oefen-wedstrijd gespeeld tegen Queens University en is er komende week een groot toernooi in Montréal, wie weet valt er daar wat eer te behalen ;-)
Met de toets-periode in het vooruitzicht, plannen de meesten hier snel nog wat leuke dingen voordat er daar geen tijd meer voor is. Zo hebben we een poosje geleden alweer een road-trip gemaakt naar Ogunquit, een leuk plaatsje aan de Amerikaanse Oost-kust in de staat Maine, waar we via-via een huisje tot onze beschikking hadden. Na een heerlijk ontspannend weekend in onze cottage, die van alle luxe voorzien was (open haard, jacuzzi, ...) ben ik weer helemaal opgeladen en klaar voor de laatstje loodjes!
Aan McGill University zijn er weinig tussen-tijdse toetsen en is er aan het eind van elk semester een toets-periode die van begin december tot en met Kerst duurt. Ikzelf heb volgende week een mondeling examen voor Frans, dat gelukkig maar voor 20% mee zal tellen. Daarnaast heb ik twee zogenaamde “take-home exams”. Dat houdt in dat je op een willekeurig moment binnen de toets-periode je examen op mag halen en vanaf dat moment 24 of 48 uur, afhankelijk van het vak, de tijd hebt om je examen te maken op de plaats waar jij wilt, met de hulpmiddelen die jij wilt gebruiken en op de manier waarop je wilt. De meeste van mijn studie-genoten hebben wel 4 of 5 van zulke examens dus ik heb het nog relatief gemakkelijk. Het weer hier maakt het studeren in ieder geval een stukje gemakkelijker, want geloof me: met een temparatuur van -15, een dik pak sneeuw voor de deur en een ijzige wind is het zo gek nog niet om lekker warm binnen te zitten :-P
Vanavond zijn we uitgenodigd bij de Nederlandse Consul-Generaal thuis om onder het genot van een lekkere maaltijd Sinterklaas te vieren met alle Nederlandse studenten in Montreal. Zo hoef ik zelfs de Sint dit jaar niet te missen! Ik ben trouwens benieuwd hoe groot de cultuur-schok voor m’n rechten-vrienden zal zijn, want uiteraard gaan we ook met hen Sinterklaas vieren, inclusief surprise. Met gefronste wenkbrauwen hoorden ze het principe van de “zwarte pieten” aan en dachten ze aan het vooruitzicht om in “de zak” naar Spanje afgevoerd te worden als ze zich niet zouden gedragen.... dat belooft dus nog wat!
Nog een laatste nieuwtje van organisatorische aard dan, voordat jullie het weer een poosje zonder moeten doen. Was ik van plan om direct vanuit New York door te reizen naar Zuid-Afrika en had ik zelfs het ticket al geboekt én betaald..., nou mooi niet hoor: ik moet me in hoogst-eigen persoon presenteren op de Zuid-Afrikaanse ambassade in Den Haag om de nodige stempels in ontvangst te nemen voor mijn Study-Permit. Kleine verandering in de plannen dus en dat betekent... dat ik op 2 januari vanuit New York naar Amsterdam zal vliegen en anderhalve week in Nederland zal zijn :-) Misschien zonde van het geld en een beetje een omweg maar ik kijk er eerlijk gezegd wel naar uit om jullie weer te zien en me op te laden voor het volgende avontuur!
Vanuit een koud maar knus Canada veel liefs en ik ben hartstikke benieuwd naar hoe het jullie vergaat!
Bisous,
Marijn
Tabarnacle! Het is alweer bijna twee maanden geleden dat ik een teken van leven heb gegeven. En nee, ik ben jullie zéker niet vergeten maar wat gaat de tijd snel hier!! Laat ik gewoon maar verder gaan waar ik de vorige keer gebleven was: 2 oktober, mijn verjaardag.....
Had ik er van tevoren misschien wel een beetje tegenop gezien, de dag zelf was bijzonder geslaagd: een huis vol met m’n nieuwe vrienden en een feestje op de Amerikaanse manier: iedereen neemt zelf wat mee. Voor je het weet kom je dus om in de meegebrachte wijn, het bier, de zelfgemaakte verjaardags-cakes en ‘tig zakken chips. M’n vrienden van de rechten-faculteit hadden geld bij elkaar gelegd en samen een super-de-luxe squash-racket voor me gekocht, inclusief de bijbehorende ‘goggles’: verplicht en bovendien reuze charmant :-) Onder het gezang van het alternatieve Australische volkslied, de “True-Blue” werd er een toast uitgebracht en was ik officieel 22!
Tja, en wat doe je dan hè, als 22-jarige.... hé: wat dacht je van met een bus vol Internationale studenten naar Toronto en de welbekende Niagra Falls?? Strak plan! Toronto is de grootste stad van Canada, de hoofdstad van Ontario en het kloppende zaken-hart van het land. Maar eerlijk gezegd, kwa sfeer kan het nog niet eens bijna tippen aan Montréal: alles is er eenvoudigweg groot, hoog en modern. Na een rondleiding door de stad, een klim naar de top van ’s werelds hoogste vrijstaande gebouw (the CN-tower), een bezoekje aan de University of Toronto en een afzakkertje in China-town maakten we ons op voor de reis naar “the Falls”.
De Niagra Falls, die ik van tevoren hoog op mijn verlanglijstje had gezet, maakten de kleine teleurstelling van Toronto helemaal goed: amazing!! De misschien wel meest bekende en mooiste watervallen ter wereld bestaan uit twee delen: op Amerikaans grondgebied liggen de (jaja, je raadt het al) “American Falls” en 100 meter verder liggen de Canadese “Horseshoe Falls”. Uiteraard is het in Niagra Falls één grote toeristen-kermis en kun je er de gekste dingen ondernemen, maar een tochtje er dwars doorheen met de “Maid of the Mist”-boot was wel het aller-gaafste én natste!
Een vriendin nodigde ons ‘s middags bij haar ouders uit, die in Niagra Falls wonen. Na heerlijk verwend te zijn met een kalkoen-schotel, het was immers Thanksgiving die dag, en weer met een stel droge kleren zijn we ‘s avonds naar de lichtshow wezen kijken en teruggereden naar Toronto. Thanksgiving is een van die typisch Noord-Amerikaanse dingen die (nog) niet overgewaaid zijn naar Europa, Halloween is een ander voorbeeld. In principe is het één avond per jaar, maar uiteraard hebben we zowel de “avant-feestje” als de “apres-feestjes” niet voorbij laten gaan :-)
Mijn twee huisgenoten, Carole uit Strassbourg en Dom uit Sydney, zijn inmiddels allebei vertrokken en na een kleine zoektocht deel ik het apartement nu met Dorrit, een enthousiaste politicologie-studente uit Amsterdam en Charlie, een undergraduate-student uit Massachusetts, met wie ik het beide erg goed kan vinden. Charlie, die een jaar in Italie heeft gewoon, zorgt naast heerlijke maaltijden voor het nodige vermaak en schijnt zich prima op zijn gemak te voelen tussen twee maffe Hollanders en Dorrit is behoorlijk druk met de Internationale studenten-vereniging, ze is sportief en zorgt voor een goede balans in “Huize Clark”, kortom: primaas! Elke maandag geef ik trouwens samen met Dorrit Nederlandse les aan een groepje Internationale studenten die allen om verschillende redenen de toch wel ingewikkelde Nederlandse taal willen leren. Op deze manier draag ook ik mijn steentje bij aan het overdragen van de Nederlandse cultuur in het buitenland. Oh ja, vorige week heb ik in mijn Franse presentatie gesproken over enkele traditionele Hollandse sporten en spelen. Vol aandacht en enige verbijstering luisterde mijn klas hoe ik met gepaste trots uitweidde over het welbekende Beugelen, het Fierljeppen en het wellicht wat minder bekende, maar zeker zo interessante Zwientie Tikken, hahaha!
Het squashen voor het McGill-team is natuurlijk ook gewoon verder gegaan: we trainen drie keer per week gezamelijk en daarnaast speel ik zelf zo’n twee à drie dagen per week wedstrijden. Gewapend met mijn splinter-nieuwe racket heb ik geprobeerd om bij de top-6 van mijn team te geraken en me te kwalificeren voor een groot toernooi in Kingston, maar helaas heb ik het met mijn 8ste plaats nét niet gered. Wel heb ik een oefen-wedstrijd gespeeld tegen Queens University en is er komende week een groot toernooi in Montréal, wie weet valt er daar wat eer te behalen ;-)
Met de toets-periode in het vooruitzicht, plannen de meesten hier snel nog wat leuke dingen voordat er daar geen tijd meer voor is. Zo hebben we een poosje geleden alweer een road-trip gemaakt naar Ogunquit, een leuk plaatsje aan de Amerikaanse Oost-kust in de staat Maine, waar we via-via een huisje tot onze beschikking hadden. Na een heerlijk ontspannend weekend in onze cottage, die van alle luxe voorzien was (open haard, jacuzzi, ...) ben ik weer helemaal opgeladen en klaar voor de laatstje loodjes!
Aan McGill University zijn er weinig tussen-tijdse toetsen en is er aan het eind van elk semester een toets-periode die van begin december tot en met Kerst duurt. Ikzelf heb volgende week een mondeling examen voor Frans, dat gelukkig maar voor 20% mee zal tellen. Daarnaast heb ik twee zogenaamde “take-home exams”. Dat houdt in dat je op een willekeurig moment binnen de toets-periode je examen op mag halen en vanaf dat moment 24 of 48 uur, afhankelijk van het vak, de tijd hebt om je examen te maken op de plaats waar jij wilt, met de hulpmiddelen die jij wilt gebruiken en op de manier waarop je wilt. De meeste van mijn studie-genoten hebben wel 4 of 5 van zulke examens dus ik heb het nog relatief gemakkelijk. Het weer hier maakt het studeren in ieder geval een stukje gemakkelijker, want geloof me: met een temparatuur van -15, een dik pak sneeuw voor de deur en een ijzige wind is het zo gek nog niet om lekker warm binnen te zitten :-P
Vanavond zijn we uitgenodigd bij de Nederlandse Consul-Generaal thuis om onder het genot van een lekkere maaltijd Sinterklaas te vieren met alle Nederlandse studenten in Montreal. Zo hoef ik zelfs de Sint dit jaar niet te missen! Ik ben trouwens benieuwd hoe groot de cultuur-schok voor m’n rechten-vrienden zal zijn, want uiteraard gaan we ook met hen Sinterklaas vieren, inclusief surprise. Met gefronste wenkbrauwen hoorden ze het principe van de “zwarte pieten” aan en dachten ze aan het vooruitzicht om in “de zak” naar Spanje afgevoerd te worden als ze zich niet zouden gedragen.... dat belooft dus nog wat!
Nog een laatste nieuwtje van organisatorische aard dan, voordat jullie het weer een poosje zonder moeten doen. Was ik van plan om direct vanuit New York door te reizen naar Zuid-Afrika en had ik zelfs het ticket al geboekt én betaald..., nou mooi niet hoor: ik moet me in hoogst-eigen persoon presenteren op de Zuid-Afrikaanse ambassade in Den Haag om de nodige stempels in ontvangst te nemen voor mijn Study-Permit. Kleine verandering in de plannen dus en dat betekent... dat ik op 2 januari vanuit New York naar Amsterdam zal vliegen en anderhalve week in Nederland zal zijn :-) Misschien zonde van het geld en een beetje een omweg maar ik kijk er eerlijk gezegd wel naar uit om jullie weer te zien en me op te laden voor het volgende avontuur!
Vanuit een koud maar knus Canada veel liefs en ik ben hartstikke benieuwd naar hoe het jullie vergaat!
Bisous,
Marijn
-
02 December 2007 - 08:12
Mam Bertie:
Lieve zoon,ik heb je verhaal met veel plezier gelezen! Dat je veel beleeft, heb ik tussendoor al van je gehoord. Maar als alles zo in één verhaal staat, vind ik je een echte geluksvogel!
Voor de maand december wens ik je veel wijsheid met al je tentamens.
En begin januari kijk ik er naar uit om je te kunnen knuffelen. See you in Den Hague xx
lvm -
02 December 2007 - 08:21
André En Ans:
Lieve Marijn,
Wat maak je veel mee, geweldig!
Prachtige foto's ook...Hier is alles okay. Hoop je nog te zien in januari. Fijne decembermaand nog. -
02 December 2007 - 09:39
Martijn:
Hey Marijn,
Wat gaaf allemaal daar zeg, lekker koud, dat bevalt mij ook wel hoor ;) Kunnen wij nog aan tippen. Hoop dat als je in Nederland bent ook nog even een bezoekje komt brengen aan Maastricht! Zou uiteraard erg leuk zijn. Marijntje hou je haaks daar and have fun.
Laters, Martijn -
02 December 2007 - 09:52
Rob:
Hee marijn!
Klinkt weer helemaal super! Geniet er daar nog van je laatste maand en hopelijk zie ik je begin januari dan weer in Meerlo.. weer even van een andere orde dan Montreal ;) Tot snel!
ciaoo! Rob -
02 December 2007 - 10:23
Vins:
Hey marijn!
Mooie verhalen vanuit Montreal! Nog maar een maandje, dat gaat echt heeel snel zeg! Maak er nog één groot knalfeest van, ondanks de tentamens ;)!
En spreek je snel weer, mssn 'en le Pays-Bas'?! (Mijn frans is niet meer wat het is geweest ;))
Hier is alles super! Mooie feestjes en studie is meer dan leuk!
Succes met je tentamens & groeten uit Tilburg!
Vincent -
02 December 2007 - 10:30
Janet En Peter:
Groetjes uit een nat s-Heerenberg.
Met ons gaat alles prima en met jou ook zo te zien en te lezen.
Succes met alles en we kijken er naar uit om je in januari te zien.
Tot laterrrrrr -
02 December 2007 - 18:39
Lisenke:
elke keer na het lezen van je verhalen erg jaloers dta ik hier in NL zit waar het nu keihard stormt en regent :S
Nog heel veel plezier verder... -
04 December 2007 - 11:13
Josine:
Gelukkig; hij leeft nog! ;) en je klinkt alsof je daar zo zou kunnen blijven wonen! (wat ik uiteraard heel leuk voor je vind, maar wat je NIET moet doen, hoor! Ik mis je nou al..!:P ) Nog heel veel plezier daar en ik hoop dat ik je nog ff zie als je in nederland bent of anders in zuid-afrika! Kus en knuffel, Josine -
04 December 2007 - 18:16
Rens:
Marijn!! Klinkt geweldig allemaal zeg! Heerlijk... Geniet er nog van! Kus, rens -
08 December 2007 - 22:33
Maarten:
Hee Marijn!
Wederom geweldige ervaringen! En dat zal met Sinterklaas niet anders zijn geweest! Doet me denken aan die belevenis drie jaar terug in Peru. Waren bij toeval de officiele Sinterklaas daar tegen 't lijf gelopen. Uiteindelijk dus die avond in ons huis gevierd met strooigoed en kostuums (waarbij ik één van de Zwarte Pieten was) van de ambassade. Je had de gezichten van de mensen die er niet bekend mee waren moeten zijn, echt zo mooi! Goed om men in het buitenland nog wat mooie Nederlandse traditie bij te brengen ;)
Trouwens, wat zijn 'goggles' mbt squashen? Is er een trend in/vanuit Canada die ik gemist heb? Is dat de manier waarop je wilt winnen in januari / na de zomer? :P
Geniet er nog goed van en even die vakken nog binnentikken he!
Groeten,
Maarten -
17 December 2007 - 23:11
Marieke:
hey Marijn, klinkt wederom weer allemaal mooi. Trouwens mooi&makkelijk geschreven verhaaltjes allemaal! IK moet toch eerlijkheidshalve bekennen datd ik ontzettend jaloers op je ben, met al die mooie verhalen! Terwijl het winter wordt in Maastricht, zit jij lekker in met een fatsoenlijk pak sneeuw in Montreal. Het verschil moet er wezen he! Leuk dat je nog even in Nederland komt tussendoor, haha was stiekem eventjes mijn wensje zoals je weet. Hoop je dan eventjes te spreken/zien! Heel veel plezier nog en laat je het weten wanneer de telefoon het weer doet?
Geniet ervan!
Dikke kus Marieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
